100 entradas publicadas!!!!
Y yo que pensaba que esto me iba a durar 2 días y que no lo iba a ver ni dios! Ya se sabe, uno no siempre puede acertar en todo.
Vaya, que parece ser que no entra demasiada gente a mi blog. Por un lado pienso: joder, estoy perdiendo el tiempo. Por otro digo: mejor, que con lo fácil que es sugestionarme en cualquier momento dejo de escribir (aún más) lo que me viene a la cabeza solo porque sé que me están mirando. Así que nada, aunque me alegre la vida cada vez que alguien me pone un mísero comentario que no sea de SPAM, gracias a todos los que habéis comentado en este blog. Y esa es otra, habría que darle un premio al publicista que pone SPAM en este blog por ser tan inteligente. Yo creo que le debería de cobrar por ello, sin duda.
Y también me pregunto: Si no lo ve nadie, para qué lo quiero? Pues por el motivo por el que muchas personas hacen un diario.
A mí también me alegra la vida ver que aquéllo que me preocupaba hace un rato no era nada, o bien que sigo con las mismas dudas de siempre (eso no me alegra tanto). Pero aquí puedo recordar, y digo recordar porque reconozco que lo que se llama explícito no lo soy demasiado, ni en la realidad ni en el blog, muchas cosas. Gente que resurge de las cenizas, botas, campeonatos frustrados (los más, que cuando me van bien ni siquiera lo pongo a ver si voy a parecer un flipado), grupos y recomendaciones y mis destellos de artista no practicante.
Por cierto, iba a titular a esta entrada metablog pensando que era una superidea mía, pero de golpe he advertido que no era así. Creo que dicen que a Nietzsche le pasó algo así. Y a Ana Rosa Quintana, algo parecido, pero en negro.
divendres, 29 de maig del 2009
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada